Paramaribo, 31 jan(uari) 1884

Amice!
De behandeling die u door Prof. Veth is aangedaan ten opzichten uwer kaart, waarvan een ex(emplaar) door u is ingezonden op de tentoonstelling te Amsterdam, heeft mij aanleiding gegeven daaromtrent in herhaalde (althans mijnerzijds) briefwisseling te treden met onzen gedelegeerde in Nederland tevens jurylid, dhr. Dumontier. Aan hem heeft het zeker niet gelegen dat die zaak in orde zou zijn gekomen; dit blijkt trouwens o(nder) m(eer) uit den verontwaardigden toon, die in nevengaanden brief doorstraalt. Ik zend u die ter kennisneming tevens om u het bewijs te leveren dat ik en hij alles hebben gedaan wat mogelijk was, om recht te verkrijgen. Intusschen blijkt het nu dat het Ministerie van Koloniën is gaan strijken met de diplome d’honneur (de hoogste onderscheiding die de jury kon uitreiken), die u toekwam en u alleen, omdat het verleend is voor het exemplaar door u ingezonden en, in uwe plaats, zou ik er ook niet het minste bezwaar in maken daarvan gebruik te maken en uzelve als bekroon te beschouwen en wel met bovenvermelde onderscheiding. Aangezien de brief van onzen gedelegeerde uit den aard der zaak als semi-officieel kan beschouwd worden, maak ik van deze mijne opvatting volstrekt geen geheim. Geloof mij steeds t.t.

Schimmelpenninck van der Oye
voorz(itter) v(an) h(et) Surinaamsche comité